Principles of the STEERING Card Game In the STEERING card game, the goal is to score as many points as possible by strategically playing cards. The game is designed for 2-4 players. Game Setup Each player receives 5 cards at the beginning of the game. The remaining cards form a draw pile, which is placed in the center of the table. Gameplay Players take turns playing cards, trying to score as many points as possible. [shortcode] Player’s Turn During their turn, a player can perform one of the following actions: Play a card from their hand. Draw a card from the draw pile. Scoring Points are awarded at the end of each round. [shortcode] The player with the highest number of points wins the game. Strategies In the STEERING game, it is important to plan your moves in advance and anticipate the actions of your opponents. [shortcode] Summary The STEERING card game is great fun for the whole family. [shortcode] Try your skills and see if you can beat your opponents!

Grakarciana Carriage jest znana od wieków i prawdopodobnie nie ma osoby, która by o niej nie słyszała. Jeśli nie wiesz, jak w nią grać, po prostu zapytaj rodziców lub dziadków – opowiedzą ci o niej wszystko. Lub, oczywiście, przeczytaj ten artykuł i zacznij uczyć wszystkich, którzy nie wiedzą, jak w nią grać.

Gra karciana Carriage nie jest trudna, ale z pewnością nie pozwoli ci się nudzić, ponieważ wymaga strategicznego myślenia. Jeśli zbierzesz graczy, którzy są mocno zainteresowani wygraną, możesz stoczyć zaciętą i ekscytującą bitwę!

W jakim wieku można grać w tę grę? Grać mogą zarówno dzieci, jak i dorośli.

Ilu graczy może grać? To gra karciana dla dwóch, trzech lub czterech (2/3/4) graczy.

Ile kart potrzeba? 24 karty.

Jak nie przegrać? Jak najszybciej pozbyć się wszystkich swoich kart.

Do gry potrzebna jest talia 24 kart, w której karty są ułożone według rangi w następujący sposób: dziewiątka, dziesiątka, walet, dama, król, as. Gracze muszą usiąść w kręgu. Rozdający musi rozdać karty tak, aby każdy gracz otrzymał ich równą ilość. Na przykład, jeśli gracie we dwoje, każdy powinien otrzymać po 12 kart, jeśli we troje, to po 8, a jeśli w czworo – po 6 kart. W tej grze każdy gracz musi mieć swojego własnego atuta, którego wybiera przed rozpoczęciem gry. Atut wybiera się spośród następujących kolorów: trefl, karo, kier i pik.

Jeśli gracie we dwoje lub troje, pozostałe niewybrane atuty nazywane są wolnymi kartami, niczyimi atutami, a jeśli gracie w czworo, nie może być wolnych atutów.

Gdy karty są rozdane, gra rozpoczyna się od tego, że wszyscy gracze posiadający dziewiątki muszą je wyrzucić na stół. Następnie następuje wymiana – każdy zgodnie ze swoim wybranym kolorem atuta musi wziąć swoją dziewiątkę. Ten krok jest potrzebny, aby każdy gracz miał najmniejszego atuta swojego koloru. Pamiętaj o rangach kart – najmniejsza jest dziewiątka, a najwyższy jest as.

Dalej rzuty kartami odbywają się w kręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Pierwszy kartę musi rzucić gracz siedzący po lewej stronie rozdającego. I może rzucić dowolną kartę. Wyobraź sobie, że rzucają ci dziesiątkę karo. Musisz odpowiedzieć dowolną wyższą kartą tego samego koloru, w tym przypadku karo. Jeśli nie masz żadnej karty karo, musisz rzucić dowolnego swojego atuta. Jeśli twoim atutem są na przykład trefle, to na dziesiątkę karo możesz odpowiedzieć dziewiątką, dziesiątką, waletem, damą, królem lub asem trefl. Jeśli rzucają ci atuta twojego koloru, musisz odpowiedzieć wyższym atutem swojego koloru. Gdy odpowiesz, musisz położyć na stos jeszcze jedną kartę, na którą będzie musiał odpowiedzieć gracz siedzący po twojej lewej stronie. Kartę możesz rzucić dowolną.

Jeśli zdarzy się, że nie masz ani wyższej karty odrzuconej, ani atutu własnego rodzaju, gdy nadejdzie twoja kolej na działanie, musisz zabrać wszystkie swoje karty „do domu”. Wtedy nie możesz już rzucić karty osobie po twojej lewej – podczas gdy ty próbujesz wygodnie ułożyć stos kart, które wziąłeś na rękę, twój sąsiad po lewej zrobi to samo i tak dalej zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Innym niuansem jest to, że jeśli rozdana karta jest tego samego typu, co karta atutowa gracza po twojej lewej stronie, musisz kontrować tylko swoją kartą atutową. Na przykład, jeśli kartą atutową sąsiada z lewej jest wino, a sąsiad z prawej rzuci ci waleta wina, to nawet jeśli masz wyższą kartę wina, nie możesz kontrować kartą wina. W takiej sytuacji musiałbyś rzucić atut własnego typu. Ale co, jeśli nie masz własnego atutu? Cóż, znowu to słowo na „n”… Tak, musisz zabrać wszystkie swoje karty „do domu”.

W grze Carriage nie ma zwycięzcy, jest tylko jeden przegrany.

Gracze, którzy dobiorą wszystkie karty, unikają przegranej. Przegranym jest ten, kto zatrzyma całą talię kart. Chociaż Rydwan… Przegrany zazwyczaj ponownie dobiera karty wszystkich graczy i stara się zadośćuczynić.

Gra może być całkowicie nieciekawa i krótkotrwała, jeśli wszyscy gracze rozrzucają swoje karty i nawet nie próbują wygrać. Jeśli jednak każdy włączy przycisk strategicznego myślenia i pomyśli o tym, jak sprawić, by przeciwnik zabrał karty „do domu” przed ich rzuceniem, gra może stać się bardzo interesująca. Warto więc śledzić poczynania graczy, analizować trzymane przez nich karty i starać się doprowadzić do czystego zamachu. W końcu nie chcesz dźwigać ciężkiego wózka pełnego kart, prawda?