Zasady UNO – jak nauczyć się grać?

Mówi się, że geniusz tkwi w prostocie. Najlepiej ilustrują to gry karciane zaprojektowane z myślą o bogatej rozrywce, których niewielkie opakowanie umożliwia dostęp do tej rozrywki jednym zgrabnym ruchem ręki. Procesy gry, które rozwijają myślenie strategiczne, umiejętności dyplomatyczne, zręczność manualną i zdolności twórcze, są zakodowane w 5-minutowym strumieniu informacji, który jest przekazywany początkującemu graczowi, stawiając go „na starcie”, definiując w ten sposób podstawowe zasady i tradycyjną dynamikę gry. Visa reszta jest wynikiem improwizowanych ruchów każdego z graczy. Zgadnij więc, o czym tutaj mówimy? Oczywiście o zasadach gry karcianej Uno.

Kiedy w 1971 roku, fryzjer męski Merle Robbins stworzył tę, teraz już klasyczną kombinację kart, aby wizualnie wyjaśnić swojemu synowi zasady gry „Karuselė”, nikt, nawet on sam, w swoich najskrytszych marzeniach nie mógł przewidzieć, czym ten mały wynik konfliktu ojca i syna może się stać. Przez kilka lat, oszczędzając pieniądze, ta talia kart była sprzedawana bezpośrednio w miejscu pracy Merle Robbinsa – w męskim salonie piękności. W miarę jak popularność tej gry karcianej rosła, zainteresowała się nią firma „International games” i w 1981 roku, oferując 50 tysięcy dolarów za prawa autorskie do tej gry, oficjalnie otworzyła nowy rozdział w historii tej gry. Od tego czasu, po prawie 40 latach, dystrybucja tej talii kart jest zarządzana przez gigantyczną korporację produkującą zabawki „Mattel” i sprzedano ponad 151 milionów kopii tej gry w 80 krajach.

40 minionych lat rzeczywiście miało wpływ na stworzenie różnych form tej gry (nawet UNO online wersja*, Uno Flip**, Uno Junior i inne), aby zaspokoić potrzeby różnych graczy (lub ich grup). Gra Uno online również cieszy się dużym zainteresowaniem graczy – aby grać, nie trzeba odwiedzać znajomych ani zapraszać przyjaciół. Spróbuj wersji online gry i zobaczysz, że gra jest równie zabawna! Ponadto, zasady tradycyjnej gry Uno są takie same zarówno online, jak i w przypadku zwykłych kart.

* Uno online – w tej grze towarzysze są wybierani online, więc można grać z fanami Uno z całego świata. Zasady gry Uno są takie same zarówno w tej, jak i w zwykłej grze – tylko gra Uno online jest jeszcze ciekawsza, z różnymi efektami dźwiękowymi i wizualnymi. Chociaż zasady Uno w wersji online nie są podane po litewsku, po kilku grach wszystko stanie się jasne.

**Uno Flip – gra Uno, w której po wyrzuceniu specjalnej karty, karty są odwracane i wtedy gra się drugą stroną. Ta gra planszowa Uno nieco ożywi już nieco znudzoną, tradycyjną grę.

Gra Uno jest przeznaczona dla 2 do 10 graczy. Aby rozpocząć tradycyjną grę „Uno”, ważne jest, aby zrozumieć znaczenie kart,

Z których główne to:

19 niebieskich kart – od 0 do 9 (tylko jedna karta z 0)

19 zielonych kart – od 0 do 9 (tylko jedna karta z 0)

19 czerwonych kart – od 0 do 9 (tylko jedna karta z 0)

19 żółtych kart – od 0 do 9 (tylko jedna karta z 0)

Z których aktywne, z unikalnym przeznaczeniem, mogą zmieniać kierunek ruchów graczy, zamawiać pożądany kolor, zmuszać przeciwnika do dobierania dodatkowych kart z talii lub nawet pomijać ruch.

8 kart akcji „Weź 2 dodatkowe karty” – po 2 niebieskie, zielone, czerwone i żółte

8 kart akcji „Zmień kierunek” – po 2 niebieskie, zielone, czerwone i żółte

8 kart akcji „Pomiń ruch” – po 2 niebieskie, zielone, czerwone i żółte

4 czarne karty akcji „Zamawiam kolor na następny ruch gracza”

4 czarne karty akcji „Zamawiam kolor na następny ruch gracza, a ty dobierasz 4 dodatkowe karty z talii”

Z których dodatkowe, spełniające Twoje kaprysy:

4 puste karty, które można zmodyfikować na te, które tylko chcecie.

Kiedy zostanie zagrana ta karta, następny ruch gracza ma dwa możliwe zakończenia: weź dwie karty z zakrytej talii i pomiń ruch lub zagraj kartę „Weź 2 dodatkowe karty” z własnych kart (kolor nie ma znaczenia) i przekaż ten ruch kolejnemu graczowi, którego ruch również ma dwa możliwe zakończenia: weź karty z talii (teraz już 4) lub zagraj kolejną kartę „Weź 2 dodatkowe karty” i przekaż ten „słodki

problem” kolejnemu graczowi. Ruch jest przekazywany, aż któryś z graczy nie będzie miał już karty „Weź 2 dodatkowe karty”. Oczywiście, z każdym przekazaniem liczba dodatkowych kart dla kolejnego gracza rośnie w zastraszającym tempie.

Kiedy zostanie zagrana ta karta, zmienia się kierunek ruchu graczy. Jeśli gra toczyła się w lewo (zgodnie z ruchem wskazówek zegara), to po zagraniu tej karty gra toczy się w prawo (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara), aż zostanie zagrana kolejna karta „Zmieniam kierunek” lub jeden z graczy zagra swoją ostatnią kartę.

Kiedy gracz zagra tę kartę, następny gracz, którego kolej jest po zagraniu tej karty, pomija ruch.

Specjalna cecha tej karty – może być zagrana na dowolną inną kartę, z wyjątkiem sytuacji, gdy gracz musi wziąć karty (po zagraniu „Weź 2 dodatkowe karty” lub najwyższej rangi „Wybieram kolor dla następnego gracza, a ty weź 4 dodatkowe karty z talii”). Gracz, który zagra tę kartę, ma prawo zażądać, aby następny gracz zagrał kartę określonego koloru, spośród czterech, które „rządzą” w tej grze. Następny gracz musi zagrać kartę w wybranym kolorze lub zagrać jedną z czarnych kart.

Królową kart, mającą największy wpływ na przebieg gry, jest Jej Wysokość: „Wybieram kolor dla następnego gracza, a ty weź 4 dodatkowe karty z talii”. Gracz, który zagra tę kartę, nie tylko zmusza następnego gracza do wzięcia 4 kart z talii, ale także może zmienić kolor gry (tak samo jak w przypadku zwykłej karty zmiany koloru). Działania po zagraniu tej karty są analogiczne do „Weź 2 dodatkowe karty”.

Pojawia się pytanie, jak grać w Uno? Tradycyjne zasady gry w Uno są bardzo proste i łatwe do zrozumienia. Gra rozpoczyna się od momentu i warunków startowych – każdy gracz bierze kartę. Grę rozpoczyna ten, kto wyciągnie kartę o najwyższej wartości. Karty akcji są warte zero punktów (tylko w tej sytuacji). Po ustaleniu, który gracz zaczyna, wszystkie karty są tasowane i każdemu graczowi rozdaje się po 7 kart. Pozostałe karty są zakryte i umieszczone na środku stołu, aby wszyscy gracze mogli je łatwo dosięgnąć. Rozdający odkrywa górną kartę (na niej gracze będą mogli kolejno zagrywać swoje karty) i kładzie ją obok zakrytych kart – dając tym samym start do gry.

Gracz rozpoczynający musi umieścić kartę tego samego koloru, numeru lub symbolu na odkrytej karcie. Na przykład górna odkryta karta to niebieska karta o wartości 9 punktów. Gracz, którego kolej nadeszła, musi umieścić niebieską lub 9-punktową kartę.

Alternatywnie, jeśli gracz nie ma kart w odpowiednim kolorze lub kolorze (lub w celu przekonania przeciwników, że tak jest), może umieścić jedną z aktywnych czarnych kart, aby nie tylko zmienić przebieg gry, ale także przejąć inicjatywę i kontrolę nad wydarzeniami w swoje ręce. Jeśli gracz nie ma odpowiedniej karty, musi wziąć jedną kartę z zakrytej talii. Jeśli dobrana karta nadaje się do gry, może zostać natychmiast użyta. Jeśli nie, tura przechodzi na następnego gracza.

Nawet jeśli gracz ma odpowiednią kartę, może zdecydować, czy ją zagrać. Jeśli zdecyduje się nie zagrać karty, którą posiada, musi wziąć jedną dodatkową kartę z zakrytej talii (gracz i tak musi wykonać akcję z użyciem karty).

Twoim celem jest pozbycie się wszystkich kart, zanim zrobią to przeciwnicy i zdobycie 500 punktów jako pierwszy.

Gdy tylko jeden z graczy odrzuci wszystkie swoje karty, uznaje się, że wygrał. Mechanizm punktacji jest następnie „uruchamiany” przez wartości pozostałych kart w rękach przeciwników. Suma punktów wszystkich kart pozostałych w grze jest zapisywana na koncie zwycięzcy.

• Karty z numerami (od 0 do 9) są warte tyle punktów, ile wynosi numer na karcie(od 0 do 9);
• „Weź 2 dodatkowe karty” są warte 20 punktów każda;
• „Odwróć kierunek” jest warte 20 punktów każda;
• „Pomiń turę” jest warte 20

punktów za każdą;

Kiedy pierwszy gracz odrzuca ostatnią kartę, pojawiają się dodatkowe warunki: jeśli ostatnia rozdana karta brzmi „Weź 2 dodatkowe karty” lub „Zamawiam kolor na turę następnego gracza, a ty bierzesz 4 dodatkowe karty z talii”, gracz po lewej musi wykonać instrukcje z kart i dopiero wtedy suma wartości kart tego gracza jest obliczana i dodawana do konta zwycięzcy.

Przede wszystkim złotą zasadą gry, która zapada głęboko w pamięć każdego gracza, który kiedykolwiek w nią grał, jest głośne i wyraźne wypowiadanie do przeciwników magicznego słowa „Uno”. Jeśli zostanie wypowiedziane w odpowiednim czasie, słowo to ratuje życie, ale jeszcze łatwiej jest zamienić je na karę:

Jeśli gracz nie powie „Uno” z jedną kartą na ręce, musi wziąć dwie karty z zakrytej talii. Kara jest przyznawana, gdy inny gracz zauważy to, zanim drugi gracz odejdzie. Jak widać, gra karciana Uno to jeden z najfajniejszych sposobów na spędzenie czasu!